EMIR

Obowiązek raportowania transakcji pochodnych zgodnie z Rozporządzeniem EMIR

EMIR (skrót od ang. European Market Infrastructure Regulation) – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji.

Rozporządzenie zostało zmodyfikowane 17 czerwca 2019 r. regulacją (UE) nr 2019/834 (EMIR Refit).

Rozporządzenie zobowiązuje wszystkie podmioty, zawierające transakcje pochodne (np. FX Forward, IRS) m. in. do przekazywania informacji o ich zawarciu do repozytorium transakcji w celu zwiększenia bezpieczeństwa rozliczenia.

W Polsce funkcję repozytorium transakcji pełni KDPW S.A.

Przed zawarciem transakcji pochodnej Bank i Klient zobowiązani są do podpisania UMOWY EMIR – dotyczącej potransakcyjnego procesowania transakcji pochodnych w ramach wymogów regulacji EMIR. Podpisanie Umowy EMIR nie nakłada na Klienta obowiązku zawarcia transakcji. Precyzuje jednak warunki dotyczące współpracy i procesowania zawartych transakcji pochodnych.

W przypadku zmiany danych zawartych w FORMULARZU IDENTYFIKACJI Klienta można skorzystać ze wzoru formularza.

Jakie obowiązki nakłada rozporządzenie EMIR?

Obowiązek:

1. Raportowania
2. Uzgadniania stanu portfela transakcji (tzw. rekonsyliacja portfela)
3. Posiadania procedur umożliwiających rozstrzyganie sporów
4. Wcześniejszego rozliczenia bądź połączenia transakcji o ile posiadasz więcej niż 500 transakcji pochodnych zawartych z Bankiem (tzw. kompresja portfela)

1. Raportowanie – przy zawieraniu, zmianie, rozliczeniu i wygaśnięciu transakcji, strony (Klient i Bank) są zobowiązane raportować to zdarzenie do instytucji gromadzącej i przechowującej dane, dotyczące instrumentów pochodnych (Repozytorium). Obowiązek ten dotyczy zarówno transakcji zawartych na rynku giełdowym, jak i pozagiełdowym.

Raportowanie dzięki umowie EMIR jest realizowane przez Bank także w imieniu Klienta.

Każdy podmiot zmierzający do zawarcia transakcji pochodnej musi pozyskać na własny koszt kod LEI (Legal Entity Identifier), czyli 20-znakowy kod alfanumeryczny, unikalny i przypisany do danego podmiotu. Kod LEI musi być aktywny do czasu rozliczenia transakcji.

Wniosek o nadanie kodu LEI należy złożyć do KDPW. Informacja jak otrzymać kod LEI

Kod LEI Baku Ochrony Środowiska S.A. MKP1B7E76TN04CD85Z79

Bank raportuje Transakcje objęte obowiązkiem raportowania do Repozytorium transakcji prowadzonego przez KDPW S.A.

Za czynności związane z raportowaniem w imieniu Klienta Bank nie pobiera opłat i prowizji.

2. Rekonsyliacja portfela – obowiązek uzgadniania portfeli wzajemnie zawartych transakcji, polegający na weryfikacji ich parametrów i wycen. Bank realizuje ten obowiązek poprzez przesyłanie, co kwartał wycen transakcji FORWARD i IRS do Klientów.

3. Rozstrzyganie sporów – obie strony transakcji powinny dążyć do polubownego rozstrzygania sporów, dotyczących transakcji pochodnych (np. ich wycen, wymiany zabezpieczenia).

Bank wypełnia powyższy obowiązek poprzez zawarcie w Umowie EMIR:

• Trybu zgłaszania reklamacji do Banku
• Sposobu rozstrzygania sporu przez Sąd Polubowny
• Informacji, że spór na kwotę min. 15 mln EUR, nierozstrzygnięty, przez co najmniej 15 dni roboczych należy zgłosić do Komisji Nadzoru Finansowego

4. Kompresja portfela – wcześniejsze rozliczenie bądź połączenie transakcji w przypadku, gdy Klient posiada, co najmniej 500 obowiązujących transakcji, zawartych z tym samym Bankiem, które nie są rozliczane za pośrednictwem izby rozliczeniowej.

Kategorie podmiotów wg EMIR

Rozporządzenie EMIR wprowadza podział uczestników rynku na następujące kategorie:

• Kontrahenci finansowi (kontrahenci FC) – oznaczają przedsiębiorstwa inwestycyjne, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2004/39/WE, instytucje kredytowe, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2006/48/WE, zakłady ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 73/239/EWG, zakłady ubezpieczeń, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2002/83/WE, zakłady reasekuracji, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2005/68/WE, UCITS i odpowiednio, ich spółek zarządzających, którym udzielono zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE, instytucje pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE oraz alternatywne fundusze inwestycyjne zarządzane przez zarządców alternatywnych funduszy inwestycyjnych, którym udzielono zezwolenia lub które zarejestrowano zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE.
• Mali kontrahenci finansowi (SFC albo FC - ) – to kontrahentci zwolnieni z obowiązku centralnego rozliczania, ale pozostających w obowiązku co do zasad ograniczania ryzyka, w tym wymiany zabezpieczeń. Do SFC zastosowania mają te same progi rozliczeniowe dla pozycji poszczególnych instrumentów pochodnych OTC co dla kontrahentów niefinansowych. (Wydzielone regulacją EMIR REFIT).
• Kontrahenci niefinansowi (kontrahenci NFC) – to przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii nie będące Kontrahentem finansowym, w tym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Kontrahenci NFC dzielą się na kontrahentów NFC+, którzy przekraczają wartości progowe na określonych  instrumentach OTC i podlegają obowiązkowi centralnego rozliczenia oraz NFC-, którzy nie podlegają temu obowiązkowi.

Klienci Banku mają możliwość kierowania korespondencji dotyczącej EMIR na skrzynkę emir@bosbank.pl